Jongen trekt zijn machete, hoor alleen gegil – Qlas & Blacka

Mattie maak geen fattoes, we schieten je moeder dood – MRD

Drill rap is rapmuziek waarbij nadrukkelijk beledigingen worden geuit naar vijanden zoals rivaliserende rappers, en waarin geweld en wraak worden verheerlijkt. Veel teksten gaan over wapens en bevatten bedreigingen. Dit blijft mogelijk niet altijd bij muziek maken: politie en media relateren geweldsdelicten aan bijvoorbeeld verbale uitdagingen in videoclips. Ook zijn er raps waarin wordt opgeroepen tot rellen, berovingen of overvallen.

Dit wil natuurlijk niet zeggen dat elke rapper zich schuldig maakt aan de delicten waar hij of zij over rapt. Het wil ook niet zeggen dat drill rap per se delicten veroorzaakt. Rivaliteit en geweld kunnen de aanleiding vormen voor nieuwe muziek, waarin rappers hun ervaringen delen. De relatie tussen straatcultuur, criminaliteit en drill rap (en ook rap in het algemeen) is erg complex (Ilan, 2020; Lynes et al., 2020).

Wel kunnen we speculeren over mogelijke verklaringen voor de link tussen drill rap en criminaliteit:

• In drill rapmuziek worden duidelijk bepaalde waarden gecommuniceerd ten aanzien van criminele zaken. Snel geld, wapens, drugs en wraak op vijanden worden verheerlijkt. Dit kan van invloed zijn op het wereldbeeld van jongeren van wie de identiteit zich nog moet vormen. Jongeren die veel naar drill rap luisteren, kunnen het idee krijgen dat geweld normaal is of zelfs wenselijk (Bandura et al., 1963; Dishion et al., 1996).
• Jongeren (en volwassenen) die zelf drill rap maken, lopen nog extra risico door de levensstijl die om het genre hangt. Drill rappers provoceren vaak anderen uit het wereldje en daar kan een gewelddadige tegenreactie op komen. Ook kunnen vrienden en vijanden gaan G-checken: is de rapper wel zo gangster als hij of zij zegt? Hier komen uitdagingen en groepsdruk bij kijken die weer kunnen leiden tot criminaliteit. Hierdoor zouden drill rappers sneller slachtoffer of dader kunnen worden (Anderson, 1999; Kubrin, 2005).

Hoe kun je als ouder nu herkennen of je kind op een problematische manier is betrokken bij de drill rap scene? Diana en Damiën Sardjoe (moeder en zoon) van Stichting De Moeder is de Sleutel (https://demoederisdesleutel.nl/) geven advies over tekenen aan de wand:

• Je kind luistert veel naar muziek waarin geweldpleging en wapens worden verheerlijkt.
• Je kind draagt vaak een schoudertas en veel zwarte of dikke kleding, zoals twee broeken over elkaar of een capuchon als het niet nodig is. Ook andere signalen dat je kind zichzelf onherkenbaar probeert te maken of de identiteit probeert te verbergen zijn zorgelijk, zoals het wegdraaien als er foto’s worden genomen (denk aan familiefoto’s).
• Je kind houdt extreem lange telefoongesprekken met groepen, veelal ’s nachts. Probeer als ouder te achterhalen of het ‘gewone’ gesprekken zijn met een groepje vrienden of dat de gesprekken meer zakelijk klinken.

Stel dat je nu dit hele lijstje afvinkt en je zorgen maakt, wat moet je dan doen? Het belangrijkst is om op een rustige en open wijze gesprekken te (blijven) voeren met je kind. Wat vinden ze leuk aan de muziek? Denken ze er wel eens over om uit te voeren waarover ze rappen? Luisteren hun vrienden er ook naar? Misschien kun je eens meeluisteren naar een nummer van hun favoriete rapper. Als het lukt om hier in vertrouwen over te praten, ben je al een heel eind. Maak ook duidelijk dat de statussymbolen van drill rappers niet altijd een weerspiegeling zijn van de realiteit. Kleding, auto’s en sieraden in een videoclip zijn vaak geleend, dus niet van de rapper zelf. En de producer verdient vaak meer dan de muzikant. Het heeft geen zin om jongeren te verbieden naar drill rap te luisteren, maar het is wel nuttig om ze bewust te maken van de betekenis van de songteksten en om de context hiervan samen te bespreken.

Voor jongeren die zelf rappen kun je meedenken over een alternatief. Misschien kan je kind switchen naar rappen over andere onderwerpen of nadrukkelijke provocaties in de teksten vermijden, maar wel gewoon lekker muziek blijven maken.

Evelien Hoeben, onderzoeker NSCR
Deze blog verscheen eerder op www.evelienhoeben.com.

Meer weten?

Stichting De Moeder is de Sleutel (https://demoederisdesleutel.nl/) helpt ouders van jongeren die het verkeerde pad op zijn gegaan en vaak al bekend zijn bij Justitie of hulpverleningsorganisaties. Oprichters Diana en Damiën zijn ervaringsdeskundigen: Damiën stond in de Top-600 en Diana is zijn moeder.

Anderson, E. (1999). Code of the street. New York: Norton and Company.

Bandura, A., Ross, D., & Ross, S.A. (1963). Imitation of film-mediated aggressive models. Journal of Abnormal and Social Psychology, 66(1): 3-11.

Dishion, T.J., Spracklen, K.M., Andrews, D.W., & Patterson, G.R. (1996). Deviancy training in male adolescent friendships. Behavior Therapy, 27: 373-390.

Ilan, J. (2020). Digital street culture decoded: Why criminalizing drill music is street illiterate and counterproductive. British Journal of Criminology, 60(4): 994-1013.

Kubrin, C.E. (2005). Gangstas, thugs, and hustlas: Identity and the code of the street in rap music. Social Problems, 52(2): 360-378.

Lynes, A., Kelly, C., & Kelly, E. (2020). THUG LIFE: Drill music as a periscope into urban violence in the consumer age. British Journal of Criminology, 60(5): 1201-1219.